فتنه سال 88

بیش از 8 سال از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 گذشته است اما آثار منفی اتفاقات پس از آن مانند دو قطبی و دوسته شدن جامعه همچنان پا برجاست، انتخاباتی که یک سوی آن 24 میلیون نفر احمدی نژادی بود و آن سوی دیگرش 13 میلیون حامی میرحسین موسوی و مخالف احمدی نژاد بود.

نسبیت بین طرفداران کاندیدای پیروز و کاندیدای شکست خورده در  انتخابات سال 96 تقریبا با اندکی اختلاف همان نسبیت انتخابات سال 88 است. اما فضای سیاسی پس از انتخابات 96 با فضای انتخابات پس از سال 88 تفاوتی جدی دارد و آنهم شیوه برخورد جناح شکست خورده است.

سال 88 به سبب ایجاد شائبه تقلب و مدیریت رسانه های خارجی و شبکه های اجتماعی سازمان یافته بر افکار عمومی یکی از تلخ ترین سالهای پس از انقلاب اسلامی بود که جمهوری اسلامی را ده سال از نظر توسعه در زمینه های مختلف به عقب راند.

برخورد توهین آمیز طرفداران میر حسین موسوی با چهره های مذهبی، بسیجی ها و روحانیت به گونه ای بود که زبان از بیان آنها قاصر است اما فیلمهای حمله های سازمان یافته جناح آشوب گر به بسیجی ها در کوچه و خیابان و کتک زدن آنها موجود است.

البته برخورد غیر منطقی جناح مخالف احمدی نژاد در سال 88 تنها به کتک زدن بسیجی ها ختم نشد بلکه حمله به پایگاه بسیج، آتش زدن اتوبوس های شهرداری، آسیب زدن به المانهای شهری  شکستن شیشه بانکها و مغازه ها و به آتش کشیدن سطل زباله ها از جمله مواردی است که در پرونده منفی آنها درج شده است.

موضوعی که هرگز بخشودنی نیست پاره کردن پرچم جمهوری اسلامی، پاره کردن عکس حضرت امام خمینی (ره)، پاره کردن عکس رهبر معظم انقلاب و حمله به عزاداران حسینی در روز عاشورا است.

فتنه گران سال 88 تنها مخالف عملکرد احمدی نژاد نبودند، آنها با شعار ها و توهین های خود با ولایت فقیه، امام زمان (عج) ثابت کردند که نه تنها با اصل نظام جمهوری اسلامی مشکل دارند بلکه اساسا با وجود دین مبین اسلام مخاللف هستند.

بر اساس اسناد موجود و فاش شده در طول 8 سال گذشته، تمامی این اتفاقات سال 88 از جانب دستگاه های جاسوسی و امنیتی، امریکا، انگلستان و رژیم اشغالگر قدس پشتیبانی و مدیریت می شدند و قطعا این اتفاقات در هر کشوری اتفاق می افتاد حاکمیت جزایی کمتر از اعدام برای آنها اعمال نمی شد.

حال از اتفاقات سال 88 بگذریم و نگاهی به تحولات پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 96 بیاندازیم، انتخاباتی که اگر چه در آن به جناح منتقد روحانی یعنی حامیان سید ابراهیم رئیسی توهین های بسیار زیادی شد اما پس از اینکه حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور منتخب جمهوری اسلامی اکثریت 24 میلیونی آرا را کسب کرد، حامیان سید ابراهیم رئیسی به رای و نظر شورای نگهبان تمکین کردند.

پس از انتخابات ریاست جمهوری 96 از سوی جناح 16 میلیونی منتقد روحانی، نه سطح زباله ای آتش گرفت، نه به جان شهروندی تعرض شد، نه به مقدسات و عقاید کسی توهین شد و نه هیچگونه عملیات سازمان یافته و آشوبگرانه ای اتفاق افتاد.

این روزها موج گسترده ای از جانب رسانه های وابسته به جناح حسن روحانی، اعتدال و اصلاحات در حمایت از رئیس جمهور منتخب و در نکوهش شعارهای چند نفر مجهول الهویه که در روز قدس روحانی را با بنی صدر یکی کردند به راه افتاده است.


اتفاقات پس از روز قدس و جریان شناسی رسانه ها به روشنی بیانگر این است که رویدادهای پیش و پس از روز قدس عملیاتی روانی و  سازمان یافته و برای تخریب و تحقیر بیشتر جناح 16 میلیونی و حامی سید ابراهیم رئیس و منتقد جدی حسن روحانی بود تا در چهار سال پیش رو دیگر هوس انتقاد نکنند.

البته اتفاقات روز قدس از جانب هرشخص و هر تفکری که باشد قابل بخشش نیست و قطعا عملی اشتباه و نادرست بوده است اما شخصی که دیگران را متهم به توهین و بی اخلاقی می کند گذشته ننگین خودش را در سال 88 فراموش نکند.

در پایان باید گفت: اگرچه اتفاقات و حواشی روز قدس به هیچ وجه مورد تایید نیست اما جناح حامی روحانی و اتاق اندیشه ورزی جناب رئیس جمهور منتخب باید در فعالیتهای گذشته خود و موضوع گیری های سیاسی پس از انتخابات ریاست جمهوری 96 اندیشه کنند و ببینند که چرا و به چه علت منتقدین و مخالفین آنها را به شخصی مانند بنی صدر شبیه می دانند.

اکنون باید به پرسش بزرگ ملت پاسخ داده شود که به راستی چه کسی که موجبات دلخوشی اسرائیل، انگلیس و امریکا ر متهم کرد آنها که در سال 88 کشور را به آشوب کشیدند و اصل نظام و اسلام را نشانه گرفتند و به عزاداران حسینی تعرض کردند یا آنها که با چند شعار در روز قدس ناراحتی خود را نسبت به رئیس جمهور منتخب ابراز کردند؟ قطعا اگر اسرائیل ، انگلیس و امریکا امروز دلخوش و شادمان است بخاطر موج های سازمان یافته از رسانه های زنجیره ای برای تخریب جناح 16 میلیونی منتقد روحانی است نه برای شعارهای روز قدس، که البته حرکت پسندیده ای هم نبود.