برخی با شنیدن واژه فرانسوی سانسور فکر می‌کنند این واژه همواره به معنای حذف بخشی از یک محتوا و یا پنهان کردن همه محتوا از دید مردم و جامعه هدف است؛ اما امروزه از شیوه‌های جدیدی برای سانسور استفاده می‌شود.

شیوه‌هایی نامحسوس که در بسیاری از مواقع به‌عنوان یک کاربر در فضای مجازی فکر این را هم نمی‌کنیم؛ که شاید یک محتوا را در مقابل دیدگان ما سانسور کرده باشند.

مدیران رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، امروز از روش بمباران خبری برای سانسور استفاده می‌کنند. یعنی وقتی خبری مهم در یک سطح گسترده پخش می‌شود که عامه مردم نباید از آن آگاه باشند، مدیران رسانه‌ها با بمباران متعدد اخبار جذاب و مخاطب‌پسند که هرکدام به نوعی مهم هستند؛ اما از اهمیت سوژه ای که باید پنهان شود برخوردار نیستند، خبر مورد نظر خود را از دید مخاطبان پنهان می کنند. (در حقیقت خبر وجود دارد و با یک جست و جوی ساده در اینترنت قابل مشاهده است؛ اما به آن توجهی نمی‌شود.)

تکنیک بمباران خبری آنقدر پیچیده و حساب‌شده استفاده می‌شود؛ که گاهی حتی اصحاب‌رسانه و افرادی که در سطح بالایی از سواد رسانه‌ای قرار دارند نیز فریب آن را می‌خورند. زیرا در بمباران‌های خبری، بیشتر خبرها صحیح هستند؛ و اگر در میان آن‌ها خبری جعلی وجود داشته باشد، تشخیص جعلی بودن آن برای مخاطبان بسیار مشکل خواهد بود.

نکته مهمی که در خصوص سانسور به شیوه بمباران خبری می‌توان به آن اشاره کرد این است؛ که کاربر در فضای سایبر از حضور آزادانه خود در شبکه های اجتماعی لذت می‌برد و اساسا متوجه این سانسور نخواهد شد. در این روش، کاربر فضای مجازی در یک دایره بسته قرار دارد؛ اما خود را یک شهروند مسئولیت پذیر در حوزه مطالبات اجتماعی می‌داند؛ که به هر نوع خبری از هرکجای جهان دسترسی دارد.

غافل از اینکه مهندسی پیچیده تکنیک یاد شده، کنترل ذهن مخاطب را در دست می‌گیرید و به او بدون اینکه خودش احساس کند، اجازه مشاهده خبرهای مهم و حساس را نمی‌دهد.

برای مثال بخش اکسپلور در اینستاگرام و نمونه‌های مشابه در سایر شبکه‌های اجتماعی از همین شیوه برای سانسور اخبار متضاد با منافع خود استفاده می‌کنند. در آینده نزدیک از شیوه های سانسور در اینستاگرام، گوگل و ... خواهم نوشت.