در شرایطی که در دولت تدبیر و امید، انتقاد مساوی با حذف خبرنگار از تمامی برنامه های خبری مرتبط با دولت بود؛ اسنادی در رابطه با تخلف آشکار یک مقام دولتی مبنی بر استخدام همسرش در یکی از ادارات کل به دستم رسید. دوراهی سختی پیش روی من بود. یا باید سکوت می کردم و بدون حاشیه به کار خودم ادامه می دادم و یا باید واقعیت را به مردم می گفتم و تمامی هزینه ها را به جان می خریدم.
دل را به دریا زدم. اول خدا و سپس حقوق ضایع شده ملت را در نظر گرفتم. خبر را بدون اینکه از کسی اسمی برده شود منتشر کردم. اما تیر از چله کمان رها شده بود و اهمیت خبر به قدری زیاد بود که شخص مورد نظر صبح در زمان رصد رسانه ها متوجه می شود که چندین رسانه مختلف و پر بازدید این خبر را پوشش داده اند.
