مقایسه ظریف با مصدق

مصدق به آمریما اعتماد کرد و کتکش را هم خود و امروز به واسطه اعتماد دستگاه سیاست خارجی کشور به دولتهای غربی و اعمال مجدد تحریمهای امریکا علیه ایران هم تاریخ تکرار شد و هم کتکی که مصدق خورد.

تحریم مجدد جمهوری اسلامی ایران با رای قاطع سنای آمریکا یکی از مهمترین رویدادهای خبری است که طی چند روز اخیر تحلیل های متفاوتی پیرامون آن نوشته شده است.

تحریم برای جمهوری اسلامی موضوع جدیدی نیست این کشور همواره به جهانیان ثابت کرده است که در شرایط سخت تحریمی نیز می تواند به اهداف مهم خود دست یابد و هیچ چیزی برای آن غیر ممکن نخواهد بود.

اما پس از اعمال تحریم های مجدد در دوران پسابرجامی که مهم ترین دستاورد دولت روحانی بود و می بایست شاهد یک ایران بدون تحریم می بودیم، آگاهی مردم نسبت به رویدادهای سیاسی کشور و همچنین رابطه و یا مذاکره با امریکا و کشورهای اروپایی چند درجه بالاتر رفت.

تحریم موضوعی بود که چه دولت حسن روحانی و چه دولتهای قبل تر از او به خوبی از آن برای جمع آوری رای توده های مردم بهره بردند، چه آنکه تحریم ها را کاغذ پاره می دانست و چه آنکه تحریم ها را مانع پیشرفت و توسعه ایران می دانست هر دو بهره برداری های انتخاباتی خود را از تحریم انجام دادند.

اما نباید جملاتی که در رزوهای آغازین پس از برجام در خصوص دستگاه دیپلماسی کشور و مقایسه جواد ظریف وزیر امور خارجه با محمد مصدق مطرح می شد را به فراموشی سپرد،  این جملات امروز بسیار قابل تامل هستند چرا که عده ای دیپلماسی مصدق را عامل افتخار می دانستند همانهایی بودند که ظریف را عامل عزت سیاست خارجه کشور می دانستند.

هرچند که بعضی می گویند چرا این دو نفر یا یکدیگر مقایسه می شوند اما شباهت هایی در نوع نگاه آنها به دیپلماسی و سیاست خارجه وجود دارد و آن شباهت اعتماد به کشورهایی است که هیچگاه قابل اعتماد نبودند و از کوچکترین فرصت ها و روزنه ها برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی استفاده کردند.

رهبر معظم انقلاب در سال 92 و  در جمع دانشجویان در رابطه با مصدق اظهار کردند:

"هر ملّتی به آمریکا اعتماد  کرد، ضربه خورد؛ حتّی آن کسانی که دوست آمریکا بودند. حالا در کشور ما دکتر مصدّق به آمریکاییها اعتماد کرد؛ برای اینکه بتواند خود را از زیر فشار انگلیس‌ها نجات بدهد، به آمریکاییها متوسّل شد؛ آمریکاییها به جای اینکه به دکتر مصدّق که به آنها حسن ظن پیدا کرده بود کمک کنند، با انگلیس‌ها همدست شدند، مأمور خودشان را فرستادند اینجا و کودتای ۲۸ مرداد را راه انداختند. مصدّق اعتماد کرد، کتکش را [هم‌] خورد؛ حتّی کسانی که با آمریکا میانه‌شان هم خوب بود و به آمریکا اعتماد کردند، ضربه‌اش را خوردند. روابط رژیم طاغوتی سابق با آمریکا خیلی صمیمی بود، در عین حال زیاده‌خواهىِ آمریکا آنها را هم به ستوه آورده بود؛ همین کاپیتولاسیونی را که گفتیم - مصونیّت قضائی مأمورین آمریکا - تحمیل کردند بر آنها؛ آنها هم پشتوانه‌ای جز آمریکا نداشتند، مجبور شدند قبول کردند."

رهبر انقلاب بارها و بارها در خصوص بی فرجام بودن برجام و خوش بین نبودن به مذاکرات 5+1 تذکراتی جدی داده بودند و مهمترین کلید واژه سخنان ایشان این بود که نمی توان به امریکا اعتماد کرد اما دولت تدبیر و امید با پایه ریزی برنامه های اقتصادی خود بر مبنای اعتماد به امریکا و کشورهای اروپایی عملا حل تمام مشکلات کشور را به مذاکرات گره زد که در نهایت نه تنها اتفاق خاصی در کشور روی نداد و شاهد تحولاتی بزرگ در عرصه اقتصاد و معیشت مردم نبودیم، مجددا تحریم شدیم و  این تحریم ها درست در زمان پسا برجام که قرار بود خبری از تحریم و چالشهای تحریمی نباشد اتفاق افتاد.

دولت روحانی تمام توان و تلاش خود را در زمان انتخابات برای بهره برداری حداکثری از برجام و تحریم ها قرار داد تا بتواند رای مردم را به سبد خودش بریزد اما تحریم ها مجددا تکرار شدند، تکرار تحریم های امریکا علیه جمهوری اسلامی تنها تکرار یک تحریم نبود بلکه تکرار تاریخ بود، تکرار همان کتکی بود که مصدق بخاطر اعتمادش به امریکا خورد.