پخش سریال گاندو از شبکه 3 سیما فارغ از تمامی حواشی این مجموعه تلویزیونی نشان داد ژانرهای پلیسی، معمایی یکی از موضوعات موردعلاقه ایرانی‌ها برای نشستن پای تلویزیون و دنبال کردن یک سریال تا آخرین قسمت است. سریال خانه امن نیز که پس از گذشت یک سال از سریال گاندو در قاب تلویزیون به نمایش درآمد با اشاره به موضوعات دارای اهمیت امنیتی برای مردم، مخاطبان بسیاری را جذب خود کرد.
این مجموعه تلویزیونی با بازی خوب حمیدرضا پگاه و امین زندگانی از سوژه‌ای متفاوت و بکر که تاکنون در مجموعه‌های تلویزیونی ایران به آن اشاره نشده بود استفاده می‌کرد و همین عامل جذابیت آن را دوچندان کرد. هرچند که می‌توان به این سریال به دلیل استفاده از سوژه مناسب و جسارت سازندگان و بازیگران در ساخت و عدم توجه به حواشی مختلف نمره قبولی داد؛ اما ایراداتی فنی به این سریال وارد است که بیان این نکات به بهتر شدن فصل‌های بعدی همین مجموعه تلویزیونی و سریال‌های مشابه کمک می‌کند.
اشاره بیش‌ازحد و نامتوازن به مسائل خانوادگی
اشاره به مسائل خانوادگی در یک فیلم امنیتی و پلیسی می‌تواند بر جذابیت آن بی افزاید؛ چراکه بیننده را تا حدی با مشکلات خانوادگی یک چهره امنیتی آشنا می‌کند؛ اما زیاده‌روی در آن باعث کاهش کیفیت فیلم و درنتیجه دور شدن از اصل داستان می‌شود. اگر موارد خانوادگی چهره‌های امنیتی خانه امن حذف می‌شد این مجموعه نهایتاً در 20 قسمت به پایان می‌رسید.
درصحنه‌های متعدد سریال خانه امن که مخاطب در تب‌وتاب یک سکانس امنیتی قرار می‌گرفت ورود نامناسب و نامتوازن به یک موضوع خانوادگی شور و حال سکانس امنیتی را از مخاطب می‌گرفت و هیجان او را به حداقل می‌رساند.
عدم توجه به مسائل بین‌المللی و زبان جهانی یک سریال
سریال‌های پرمخاطب تلویزیونی که از شبکه‌های پرمخاطب ماهواره‌ای و یا از تلویزیون‌های اینترنتی مانند نت فلیکس پخش می‌شوند عموماً نگاهی بین‌المللی دارند و تلاش می‌کنند یک مفهوم و یک هدف را برای سایر نقاط جهان به نمایش بگذارند. به همین جهت سریالی ساخته‌شده در قاره‌ای دیگر ممکن است به سریالی پرطرفدار در ایران تبدیل شود.
مجموعه تلویزیونی خانه امن هرچند که از بازیگران خارجی استفاده می‌کرد و حتی بخش‌هایی از آن در کشورهایی غیر از ایران فیلم‌برداری می‌شد اما این مجموعه فاقد یک‌زبان بین‌المللی منسجم بود. دیالوگ‌های به‌شدت ایرانی و پرداختن به مسائلی خانوادگی که تنها در ایران شاهد آن هستیم جذابیت چندانی برای یک مخاطب خارجی ندارد و شاید ترجمه و دوبله این سریال برای کشورهای اروپایی و آمریکایی که باید بیش از همه بدانند جمهوری اسلامی مورد چه ظلم‌هایی واقع‌شده است هیچ جذابیت خاصی نداشته باشد.
کارگردان این مجموعه تلویزیونی معتقد است که خانه امن می‌خواست حرف نظام را به زبان فیلم بزند اما این حرف باید به شکلی بیان شود که برای همه دنیا قابل‌فهم و درک باشد و مخاطب با هر زبان و ملیتی بتواند با آن ارتباط برقرار کند که به نظر می‌رسد سریال خانه امن از این شاخصه برخوردار نبود.
ضدقهرمانی که وجود نداشت
فرم و ساختار خانه امن اشکالات زیادی دارد اما شاید مهم‌ترین ایراد این سریال نبود یک ضدقهرمان در مقابل شخصیت‌های اصلی فیلم یعنی حمیدرضا پگاه و امین زندگانی است. کافی است به پرمخاطب‌ترین سریال‌ها و فیلم‌های جهان نگاهی داشته باشید تا ببینید در مقابل ابرقهرمانان همواره یک ضدقهرمان وجود دارد که تقابل او باشخصیت اصلی داستان باعث افزایش جذابیت فیلم و باورپذیری بیشتر نقش‌ها می‌شود. شما در سریال خانه امن می‌دانید با چه گروه و جریانی طرف هستید اما این گروه جریان چهره شاخصی را به‌عنوان ضدقهرمان ندارند و بیشتر فعالیت‌های تروریستی شخصیت‌های منفی از طریق تماس با تلفن ماهواره‌ای انجام می‌شود.
تغییر ناگهانی شخصیت‌ها
پرویز فلاحی پور بازیگر نقش قاضی که به نظر می‌رسد نمادی از شاخص‌ترین قضات کشور باشد؛ پس از دزدیده شدن دخترش تغییر شخصیت می‌دهد. هرچند که اتفاقات خانوادگی می‌تواند زندگی کاری هر شخصی حتی قضات شاخص کشور را هم‌تغییر دهد اما وقتی قرار است داستانی برای مخاطب به‌صورت فیلم و سریال روایت شود نباید کوچک‌ترین ضعفی از شخصیت‌های مثبت در مسائل خانوادگی به نمایش گذاشته شود.
نکته پایانی:
مخاطبان صداوسیما احمد معظمی را با سریال‌های (سارق روح، ترور خاموش و شاید برای شما هم اتفاق بیفتد) می‌شناسند؛ اما خانه امن یک تجربه جدید برای این کارگردان دغدغه مند حساب می‌شود. معظمی اعلام کرده به‌زودی پیش‌تولید فصل دوم این سریال آغاز می‌شود و امید است با توجه به سوژه و محتوای مناسب سریال اشکالات فرمی و ساختاری آن نیز در فصل دوم برطرف شود.
