وقتی در ایام انتخابات موج توهین ها ، تهمت ها ، بی احترامی ها و بداخلاقی های سیاسی را در ستادهای انتخاباتی شهرم دیدم به حال افراد به ظاهر نخبه سیاسی تأسف خوردم افرادی که ادعا می کنند می توانند جامعه را اصلاح کنند اما در قدم اول از اصلاح خویش باز مانده اند؟
به راستی چگونه کسی که توانایی اصلاح نفس خویش را ندارد و توهین و تهمت و بی احترامی لغلغه زبان اوست میخواهد جامعه را اصلاح نمایند؟
خالی از لطف نیست اگر بعضی از افراد به ظاهر نخبه سیاسی شهر ما این جملات رهبر معظم انقلاب را قاب نموده و در محل کار خود قرار دهند تا هر روز آن ببینند:
باید درون خودمان را اصلاح کنیم. اصلاحِ دائمی جزو وظائف دائمی ماست. درون را چه جوری اصلاح کنیم؟ اول از خودمان شروع کنیم. بنده، شخص حقیرِ مذنبِ عاصی از خودم شروع کنم. دیگران هم همین جور. اول رابطه ی خودمان را با خدای متعال درست کنیم، اصلاح کنیم و به آنچه که خدای متعال از ما سؤال خواهد کرد، بیندیشیم:«وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا تَسْأَلُنِی غَداً عَنْه». این، از جمله ی چیزهائی است که باید دائم در ذهن ما باشد. نمیگویم خودمان که کاملًا اصلاح شدیم، بعد به اصلاح مردم بپردازیم- که حالا ممکن است این به این آسانی ها هم به دست نیاید- وقتی شروع به اصلاح خود کردیم، آن وقت اصلاح جامعه هم برای ما آسان خواهد شد. و او- اصلاح جامعه- آسانتر از اصلاح نفس است.
به راستی ایام انتخابات امتحانی بزرگ برای افرادی به ظاهر نخبه بود ، افرادی که سیرت پنهان خود را از روی حب و بغض های شخصی عیان ساختند و مردم به خوبی آنها را شناختند ، افرادی که با حرفهای خود ثابت کردند جوش و خروش ها و دعواهای هر روزشان و مصاحبه های جنجالی شان با رسانه ها و مطبوعات برای خیر مردم نبود بلکه برای غرض ورزی های شخصی بود ، افرادی که حرفهایشان بیانگر این بود که حاضرند بخاطر سمتها و مسوولیتهای دنیایی و زودگذر که به هیچ احدالناسی تا کنون وفا نکرده است ، دین و ایمان وآخرتشان را بفروشند.
کاش هر روز انتخابات بود تا همدیگر را به خوبی می شناختیم!!!
