تصور بسیاری از تحلیل گران و کارشناسان فضای مجازی بر این بود؛ که اقدامات مجازی ضدایرانی از کمپ تیرانا واقع در آلبانی، ریاض و تل آویو، مدیریت می‌شود؛ اما پس از تحولات اخیر کشور افغانستان و به‌دست گرفتن قدرت از سوی طالبان، تولیدات مجازی ضدایرانی به‌شدت کاهش یافت.
غیرفعال و یا کم‌کار شدن صدها صفحه و کانال ضدایرانی در شبکه‌های اجتماعی، گمانه‌زنی‌ها درباره اینکه پایگاه اصلی جنگ سایبری جریان صهیونی - سعودی علیه ایران در افغانستان و محوریت شهر کابل بوده را در میان کارشناسان فضای مجازی قوت بخشیده است.
آتش زدن پرچم کشورها و مشخصا ایالات متحده آمریکا یکی از سوژه هایی است که همواره در تیتر اخبار رسانه های داخلی و خارجی مشاهده می شود.
پیدا کردن تاریخ دقیق آتش زدن اولین پرچم کار بسیار مشکلی است اما بر اساس مستندات تاریخی آتش زدن پرچم در آمریکا از زمان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۹۶ آغاز شد که یکی از پرتنش ترین و پیچیده ترین انتخابات تاریخ این کشور توصیف شده است.
با توجه به شیوع ناگهانی و گسترده ویروس کرونا در ایران و آمار رو به تزاید مبتلایان و قربانیان ناشی از این ویروس و با وجود آماده باش و هشدارهای پیشگیرانه وزارت بهداشت و فرهنگ مناسب بهداشت عمومی در ایران، در همان روزهای نخست بعضی از افراد دغدغه مند و صاحب اندیشه، با نظرات و یادداشت های متواتر در شبکه های اجتماعی این گمان را مطرح کردند که احتمالاً مردم نجیب و مقاوم ایران از سوی دشمنان نظام اسلامی به ویژه رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی با پشتیبانی آمریکا و توسط عوامل مزدور گروهک تروریستی منافقین که کشتار17هزار ایرانی را در کارنامه ننگین خود دارند مورد حمله تروریستی قرار گرفته اند.
دردهای این زمانه تمامی ندارد و هر روز باید شاهد اهانت ها و هجمه ی پی در پی قلم بدستان کج اندیش جریان لیبرالی و استعماری به جریان انقلابی و ارزشی باشیم. یک روز تحت عنوان آزادی بیان، یک روز تحت عنوان حقوق زنان، روز دیگر ... و امروز هم با کلمه طییه شهید و شهادت، جریان انقلابی در طول تاریخ همواره زخم های زهر دار و هجمه ی سفیهان را تحمل نموده و با مرهم صبر و شکیبایی و نیز وعده نصرت الهی، جراحت وارده به پیکره خود را التیایم بخشیده است.
حکایت آنچه گفته شد، به یادداشت اخیر روزنامه قانون منتسب به جریان اصلاح طلب که به علت نشراکاذیب، تشویش اذهان عمومی، انتشار مطالب خلاف عفت عمومی، اهانت شنیع به جریان انقلابی و اصولگرایی و... چندین مرحله سابقه توقیف و محکومیت در محاکم قضایی را در کارنامه سیاه و مفتضح خود دارد بر می گردد.
مستند پرزیدنت آکتور سینما یک حافظه تاریخی به مخاطبان خود با هر قشر و سلیقه ای هدیه می دهد و آنان را همچون ماشینی زمان به سی سال قبل باز می گرداند.
مستند "پرزیدنت آکتور سینما" به کارگردانی محمد بورونی روایت گر تلاش های میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، در جهت ایجاد رفاه برای مردم شوروی است. گورباچف معتقد بود تا زمانی که تنش های شوروی با کشورهای غربی و به خصوص آمریکا ادامه داشته باشد، رسیدن به یک اقتصاد موفق ناممکن است، به همین دلیل اولویت عالی خود را تنش زدایی و برقراری رابطه و مذاکره با آمریکایی ها قرار داد.
مستند مذکور از جمله معدود مستندهای سیاسی است که سعی می کند بدون جهت گیری و قضاوت تصمیم گیری و نتیجه گیری را بر عهده مخاطب بگذارد اما به شیوه ای بسیار هوشمندانه تصاویری را از زمان مدیریت گورباچوف در شوروی به نمایش می گذارد.
